کد مطلب:48661 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:5

گنجینه پرسمان » قرآن

لطفاً تفسير و پيام آية 26 سورة آلعمران را برايم بنويسيد.

قُلِ اللَّهُمَّ مَـَـلِكَ الْمُلْكِ تُؤْتِي الْمُلْكَ مَن تَشَآءُ وَتَنزِعُ الْمُلْكَ مِمَّن تَشَآءُ وَتُعِزُّ مَن تَشَآءُ وَتُذِلُّ مَن تَشَآءُ بِيَدِكَ الْخَيْرُ إِنَّكَ عَلَيَ كُلِّ شَيْءٍ قَدِيرٌ ; بگو: بارالها اي مالك حكومتها! به هر كس بخواهي حكومت بخشي، و از هر كس بخواهي، حكومت را ميگيري; هر كس را بخواهي عزّت ميدهي و هر كه را بخواهي خوار ميكني; تمام خوبيها به دست توست; تو بر هر چيزي قادري.

اين آيه با آيههاي پيشين، ارتباط دارد. سخن دربارة اهل كتاب و وعدة عذاب به آنها بود كه از جملة عذاب دنيوي،

گرفتن حكومت از آنها است، و آنها را آگاه ميكند كه حكومت به دست خداست و جداي از خدا به عزّت نميرسند. خدا مالك همه چيز است، هم مالك امور حقيقي و هم امور اعتباري.

عزّت هم از لوازم مُلك است، چون خدا مالك مطلق است، پس عزّت هم از آن اوست و جداي از او نميتوان به عزّت رسيد.

نكتة ديگر آن كه همة خير و خوبي، تنها به دست اوست و آيه انحصار خوبي به خدا را اعلام ميفرمايد و نيز هر چه از خدا ميرسد خير است و قدرت هم از آن اوست.(تفسير الميزان، علامه طباطبايي;، ج 3، ص 132، جامعه مدرسين قم / تفسير نمونه، آيت اللّه مكارم شيرازي و ديگران، ج 2، ص 363، دارالكتب الاسلامية.)

انسان از اين آيه استفاده ميكند كه بنده در هيچ شأني از خود استقلال ندارد و منشأ تمام خيرها و خوبيها، خداي متعال است و براي كسب آنها، راهي جز اتّصال به او، وجود ندارد.